مدل توسعۀ دولت الکترونیک در ایران 1404

بی‎توجهی به تناسب دولت الکترونیک با اهداف سند چشم‎انداز در سال‎های اخیر، موجب شده است با وجود اقدامات انجام‎گرفته، وضعیت دولت الکترونیک با اهداف و جایگاهی که در سند چشم‎انداز در نظر گرفته شده است، متناسب نباشد. در این پژوهش با مطالعۀ ابعاد گوناگون توسعۀ دولت الکترونیک و شناسایی وضعیت فعلی دولت الکترونیک در کشور، به شناسایی وضعیت مطلوب دولت الکترونیک در افق 1404 پرداخته می شود. پژوهش پیش رو روش آمیخته را در پیش گرفته است. بدین منظور به‎کمک چارچوب نظری سیستم های فنی ـ اجتماعی و مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از روش تشکیل گروه کانونی، مؤلفه های دولت الکترونیک شناسایی شده است. کشور آرمانی فرضی با برخورداری از بالاترین امتیازها در تمام مؤلفه های دولت الکترونیک ساخته می‎شود و از طریق مصاحبۀ عمیق با خبرگان و تحلیل تم وضعیت فعلی کشور با آن مقایسه و تحلیل می‎شود. نتایج و یافته ها نشان داد برای تحقق مدل در افق 1404 باید هر شش مؤلفۀ دولت الکترونیک، به‎ویژه مؤلفه های زیرساخت ارتباطی و دسترسی به محتوای دیجیتال توسعه یابد. بر اساس نتایج به‎دست‎آمده از مدل، بیشترین اولویت میان مؤلفه های توسعۀ دولت الکترونیک، به مؤلفۀ زیرساخت ارتباطی اختصاص دارد، در ادامه بر اساس مصاحبه با مدیران و روش تحلیل تم، روش تحقق مدل در هر یک از مؤلفه های توسعۀ دولت الکترونیک پیشنهاد شده است.